Formacje świecowe

Część edukacyjną swojego bloga traderskiego postanowiłem rozpocząć od przedstawienia najczęściej występujących i najbardziej skutecznych formacji analizy technicznej. Ponieważ w swoich codziennych inwestycjach oraz w analizach technicznych, które piszę, posługuję się wykresami świecowymi, to skupię się właśnie na formacjach świecowych. Na początek jednak wyjaśnijmy sobie czym są świece japońskie.

Świece japońskie

Świece japońskie są jedną z najstarszych metod analizy oraz konstrukcji wykresów. Najprawdopodobniej powstały w XVIII wiecznej Japonii w celu przedstawiania zmian cen ryżu. Świeczki na wykresie świecowym zbudowane są z czterech elementów:

  1. ceny otwarcia w danym okresie czasu (tzw. interwału),
  2. ceny zamknięcia w danym okresie czasu,
  3. najniższej ceny w danym okresie czasu,
  4. najwyższej ceny w danym okresie czasu.

Dwie pierwsze ceny wyznaczają krańce korpusu świecy oraz jej kolor. Jeżeli w danym okresie czasu, czyli interwale, cena zamknięcia jest wyższa niż cena otwarcia, wówczas korpus jest koloru białego. Natomiast w przypadku, w którym cena zamknięcia jest niższa niż cena otwarcia, wówczas korpus jest czarny. Ceny skrajne wskazują cienie, górny na cenę maksymalną, a dolny na minimalną, jaką w danym interwale osiągnął rynek.

Formacje świecowe

Formacje świecowe są prawdziwą kopalnią wiedzy inwestycyjnej, dlatego też nie wolno ich pomijać podczas analizy rynków finansowych. Przede wszystkim odzwierciedlają psychologię tłumu, pokazują, która strona (popyt czy podaż) aktualnie dominuje na danym rynku finansowym. Informują nas o tym, w którym miejscu można otworzyć pozycję, gdzie ją zamknąć oraz gdzie można ustawić zlecenie obronne typu stop loss. Z tego też powodu uważam, że każdy inwestor, zarówno początkujący, jak i doświadczony, powinien żyć z nimi za pan brat.

Przyjrzyjmy się zatem najpopularniejszym i najczęściej występującym formacjom świecowym analizy technicznej.

Formacje jednoświecowe

  1. Młotek

    Młotek jest podstawową formacją wzrostową i chyba najczęściej występującą formacją świecową. należy jej szukać w dołkach, gdyż jej pojawienie zwiastuje wzrosty. Kluczowym wsparciem jest minimum świecy.

    Formacja młotka wersja 1

    Formacja młotka wersja 2
  2. Spadająca gwiazda

    Spadająca gwiazda jest drugą podstawową formacją świecową. Jest odwrotnością młotka. Rysuje się w szczytach i zapowiada spadki. Kluczowym oporem jest maksimum świecy.

    Formacja spadającej gwiazdy wersja 1

    Formacja spadającej gwiazdy wersja 2

Formacje dwuświecowe

  1. Objęcie hossy

    Formacja ta rysuje się w dołkach i zapowiada wzrosty. Warto zauważyć, że świeca łączona z dwóch świec daje formację młotka. Najważniejszym wsparciem jest minimum z dwóch świec.

    Formacja objęcia hossy
  2. Objęcie bessy

    Formacja rysuje się w szczytach i zapowiada spadki. Warto zauważyć, że świeca łączona z dwóch świec daje formację spadającej gwiazdy. Najważniejszym oporem jest maksimum z dwóch świec.

    Formacja objęcia bessy
  3. Przenikanie

    Formacja przenikania rysuje się w dołkach i zapowiada wzrosty. Ważne jest, aby druga, biała świeca objęła swoim korpusem ponad połowę korpusu pierwszej, czarnej świecy. Najważniejszym wsparciem jest minimum z dwóch świec.

    Formacja przenikania
  4. Zasłona ciemnej chmury

    Formacja ta rysuje się w szczytach i zapowiada spadki. Ważne jest, aby druga, czarna świeca zasłoniła swoim korpusem ponad połowę korpusu pierwsze, białej świecy. Najważniejszym oporem jest maksimum z dwóch świec.

    Formacja zasłony ciemnej chmury

Formacje trójświecowe

  1. Gwiazda poranna

    Formacja rysuje się w dołkach i zapowiada wzrosty. Ważne jest to, aby korpusy dwóch skrajnych świec były porównywalnej wielkości, a środkowa świeczka (dowolny kolor korpusu, może też być doji) znajdowała się w okolicach minimum skrajnych świec. Kluczowym wsparciem jest minimum z trzech świec.

    Formacja gwiazdy porannej wersja 1

    Formacja gwiazdy porannej wersja 2
  2. Gwiazda wieczorna

    Formacja rysuje się w szczytach i zapowiada spadki. Ważne aby korpusy dwóch skrajnych świec były porównywalnej wielkości, a środkowa świeczka (dowolny korpus, może też być doji) znajdowała się w okolicach maksimum skrajnych świec. Kluczowym oporem jest maksimum z trzech świec.

    Formacja gwiazdy wieczornej wersja 1

    Formacja gwiazdy wieczornej wersja 2